JAK POSTĘPOWAĆ Z OSOBAMI O SKŁONNOŚCIACH SAMOBÓJCZYCH?

Wskazówki dla rodziców

1. Najważniejsza jest rozmowa z dzieckiem – nie należy jej się obawiać ani unikać. Wbrew temu, jak może się zachowywać dziecko (odrzucać, unikać kontaktu) – zazwyczaj bardzo mocno pragnie, żeby ktoś się nim interesował. Warto sobie zdawać sprawę, że wiele (nie wszystkie!) prób samobójczych wynika z chęci zwrócenia na siebie uwagi.

2. Jeśli obawiasz się, że istnieje ryzyko samobójstwa u Twojego dziecka (lub próbowało ono już popełnić samobójstwo) – dyskretnie obserwuj jego zachowania. (patrz poniżej – lista niepokojących zachowań)

3. Traktuj poważnie to, co Twoje dziecko mówi. Nie ignoruj sytuacji i nie umniejszaj problemu. Staraj się jednak nie okazywać takich uczuć jak: zażenowanie czy panika.

4. Unikaj pocieszania typu: "wszystko będzie dobrze". Pamiętaj, że jeśli twoje dziecko myśli o samobójstwie, to dla niego aktualnie „nic nie jest dobrze". Stwierdzając tak, umniejszasz jego uczucia.

5. Staraj się okazywać zrozumienie. Akceptuj uczucia dziecka.

6. Współpracuj z psychologiem lub innym specjalistą od zdrowia psychicznego. Pamiętaj, że ty jako rodzic również w tej sytuacji potrzebujesz wsparcia informacyjnego i emocjonalnego.

7. Jeśli widzisz, że ryzyko jest duże – nie zostawiaj w tej sytuacji dziecka samego.

8. Jeśli dziecko będzie chciało się zabić – wezwij karetkę.

9. PAMIĘTAJ –nie jesteś zdany tylko na siebie. Szukaj pomocy!

LISTA NIEPOKOJĄCYCH ZACHOWAŃ

• płaczliwość,
• nadwrażliwość,
• „czarne” myśli
• długotrwała apatia i smutek
• niechęć do działania, brak reakcji na rzeczy radosne,
• wypowiedzi: „nie chce mi się”, „zabiję się”, wszystko jest bez sensu”,
• brak motywacji do działania (nie wstaje rano, nie myje się , nie je, wałęsa się bez celu),
• nagłe zmiany nastroju
• izolacja od grupy,
• unikanie rozmowy,
• autodestrukcja,
• agresja, konfliktowość,
• manipulowanie,
• spadek wyników w nauce,
• mówienie, opowiadanie o planach samobójczych
• nagłaśnianie planów samobójczych,
• żartowanie o chęci zabicia się,
• godzenie się z wrogami, chęć zadośćuczynienia, poczucie winy
• prowadzenie pamiętnika, blogów,
• zainteresowanie określoną muzyką, literaturą, filmem np. o tematyce śmierci,
• opowiadanie o bohaterach, którzy popełnili samobójstwo,
• rozdawanie swoich rzeczy,
• zainteresowanie sposobami popełnienia samobójstwa,
• gromadzenie leków, zainteresowanie bronią
• rezygnacja z dodatkowych zajęć, nie rozwijanie zainteresowań,
• uciekanie w świat wirtualny,
• ucieczka w używki,
• zgłaszanie objawów somatycznych

Opracowała: mgr Danuta Hałasiewicz-Tokarska (na podstawie materiałów do warsztatów dla zespołów ds. interwencji kryzysowej oraz: materiały własne)