mgr Danuta Hałasiewicz - Tokarska - psycholog

Co to jest PTSD?

PTSD (post-traumatic stress disorder) jest to zaburzenie stresowe pourazowe. Należy do grupy zaburzeń lękowych. Może pojawić się w wyniku wyjątkowo silnego stresu, podczas którego doświadcza się poczucia bezradności i bezsilności.

Kto jest najbardziej narażony na wystąpienie PTSD?

• Świadkowie i ofiary aktów przemocy przebiegających gwałtownie.
• Osoby uczestniczące w wypadkach komunikacyjnych
• Osoby biorące udział w wydarzeniach tj katastrofy naturalne, przemysłowe
• Dzieci zaniedbywane, wykorzystywane seksualnie, upokarzane

Jakie są objawy PTSD?

Objawami PTSD są przede wszystkim:

• Silne pobudzenie (drażliwość bądź wybuchy gniewu; problemy z koncentracją; nadmierna czujność)
• Unikanie (unikanie sytuacji przypominających stresujące wydarzenie; unikanie myśli i uczuć związanych z tym wydarzeniem; utrata zainteresowań ważnymi dotychczas czynnościami)
• Ponowne doświadczanie (natarczywe wspomnienia ze stresującego wydarzenia; koszmarne sny o tym wydarzeniu)

PTSD u dzieci:

UWAGA!

Objawy u dzieci często są maskowane tzn. mogą występować np. objawy somatyczne (bóle narządów, problemy z jedzeniem, problemy z oddychaniem, chroniczne zmęczenie).

Co powinniśmy zrobić, jeśli podejrzewamy PTSD?

• Porozmawiać z lekarzem rodzinnym (w celu wykluczenia problemów zdrowotnych)
• Porozmawiać z wychowawcą lub innym nauczycielem dobrze znającym dziecko
• Udać się do pedagoga
• Skorzystać z pomocy psychologa orientującego się w tym problemie

Wskazówki do postępowania:

• Zapewnij dziecku wsparcie, życzliwość, ciepło
• Nie ignoruj jego uczuć i przeżyć
• Nie naciskaj, jeśli dziecko nie chce rozmawiać, ale wyjaśniaj cierpliwie i nawet kilkakrotnie, jeśli dziecko ma ochotę na rozmowę (wielokrotne pytania pozwalają dziecku „oswoić lęk”)
• Wyjaśnienia dotyczące trudnej sytuacji dostosowuj do wieku i poziomu dziecka
• Składaj wyłącznie realne obietnice - nigdy nie mów „wszystko będzie dobrze”
• Modeluj, czyli poprzez własny przykład pokazuj dziecku, jak radzić sobie z trudną sytuacją
• Normalizuj, czyli zapewniaj, że ma ono prawo do przeżyć, emocji
• Obserwuj reakcje dziecka i w razie niepokojących objawów (problemy somatyczne, zachowania nerwicowe) - nie zwlekaj z poszukiwaniem pomocy u specjalisty!