Niepewność grawitacyjna

     Niepewność grawitacyjna – przejaw nadwrażliwości przedsionkowej, polegający na nieprawidłowej modulacji informacji przedsionkowych pochodzące z receptorów ruchu liniowego. Objawia się wzmożonym napięciem, niepewnością, lękiem przy zmianach położenia głowy i całego ciała. Niewłaściwie modulowane wrażenia z receptorów grawitacji dopływają w sposób ciągły do mózgu, wzmagając się przy poruszeniach głowy, szczególnie w momencie przechodzenia z pozycji dobrze znanej do nowej, nieznanej, dlatego też dzieci z niepewnością grawitacyjną starają się utrzymywać głowę w bezruchu, najdłużej jak to możliwe, a przynajmniej nie przyjmują nowych niezwykłych pozycji, szczególnie jeśli wiąże się to z odrywaniem stóp od podłoża. Odchylenie głowy w tył daje osobie uczucie spadania.

     Za niepewność  grawitacyjną odpowiada nieprawidłowa integracja zmysłowa w uchu środkowym, mięśniach i stawach, która odpowiada za odpowiednie relacje ciała względem grawitacji. Dziecko przejawia silny strach przed oderwaniem się od podłoża, boi się poruszania się po schodach, unika zjeżdżalni, huśtawek, dużą trudność sprawia mu pokonywanie torów przeszkód. Częsta, łagodna i zróżnicowana stymulacja proprioceptywno -przedsionkowa przynosi poprawę w funkcjonowaniu dziecka.